kaliyan aruL pAdu 5

                                                     srimathE rAmAnujAya nama:

                                                  srimathE varavaramunayE nama:

We had already finished the first half of the third paragraph here. The next few lines

விரும்பி வர்த்திக்கும் ஸ்தலமான திருவரங்கத்திருப்பதியிலே நித்யவாஸம் செய்தருளிக் கொண்டு, நாள்தோறும், “ கோலமாமணியாரமும் முத்துத்தாமமும் முடிவில்லதோரெழில் நீலமேனி ஐயோ ! நிறை கொண்டதென்னெஞ்சினையே ” என்கிறபடியே, பெரியபெருமாள் திவ்ய மங்கள விக்ரஹத்திலே திருவுள்ளம் குடிபுகுந்து அத்தலைக்கு மங்களாசாஸநபரராய், திருக்கோபுரம், திருமதிள் திருமண்டபங்கள் திருமடைப்பள்ளி முதலான கைங்கர்யங்களும் நடப்பித்துக்கொண்டு, “ இருந்தமிழ் நூற்புலவன் மங்கையாளன்” என்கிறபடியே ஒருவராலும் கரை காணவொண்ணாத படியிருக்கிற த்ரமிட சாஸ்த்ரத்தைக் கரைகண்ட ஜ்ஞாநாதிக்யத்தையுடையராய், தமிழ்க் கவிகளுக்கெல்லாம் தலைவராய் ‘நாலு கவிப்பெருமாள்’ என்று திருநாமம் பெற்று;

நம்மாழ்வார், பகவத் விஷய ப்ரவண்யாதிசயத்தாலே அருளிச்செய்த ஸ்ரீ ஸூக்திகளான, திருவிருத்தம் , திருவாசிரியம் , பெரியதிருவந்தாதி, திருவாய்மொழி என்கிற நாலு ப்ரபந்தங்களிலும் சப்த ரஸம் அர்த்த ரஸம் பாவரஸம் என்கிற ரஸ விசேஷங்களை எப்போதும் அநுபவித்துக் கொண்டு விசேஷமாக ஆழ்வார் திருவாய்மொழியைத் தலைக்கட்டினவளவிலே, “அந்தமில் பேரின்பம்” பெற்றவராகையாலே, அத்தை மிகவும் உகப்புடனே நித்யமாக   அநுஸந்தித்துக்கொண்டு போராநிற்க, நல்லடிக் காலத்திலே;

virumbi varththikkum SthalamAna thiruvarangaththiruppathiyilE nithyavAsam seytharuLik koNdu, nALthORum, " kOlamAmaNiyAramum muththuththAmamum mudivillathOrezhil nI lamEni aiyO ! niRai koNtathennenjinaiyE " enkiRapatiyE, periyaperumAL divya mangaLa vikrahaththilE thiruvuLLam kutipukunthu aththalaikku mangaLAsAsanapararAy, thirukkOpuram, thirumathiL thirumaNtapangaL thirumataippaLLi muthalAna kaingaryangaLum natappiththukkoNtu, " irunthamizh nooRpulavan mangaiyALan" enkiRapatiyE oruvarAlum karai kANavoNNAtha patiyirukkiRa thramita sASthraththaik karaikaNta jgnAnAthikyaththaiyutaiyarAi, thamizhk kavikaLukkellAm thalaivarAi 'nAlu kavipperumAL' endru thirunAmam petru;

nammAzhvAr, pakavath vishaya pravaNyAthisayaththAlE aruLichcheytha Sri SookthikaLAna, thiruviruththam thiruvAsiriyam periyathiruvanthAthi, thiruvAimozhi enkiRa nAlu prapanthangaLilum saptha raSam arththa raSam pAvaraSam enkiRa raSa visEshangaLai eppOthum anoopaviththuk koNtu visEshamAka AzhvAr thiruvAimozhiyaith thalaikkattinavaLavilE, "anthamil pErinpam" petravarAkaiyAlE, aththai mikavum ukapputanE nithyamAka   anuSanthiththukkoNtu pOrAniRka, nallatik kAlaththilE

     

விரும்பி வர்த்திக்கும் ஸ்தலமான திருவரங்கத்திருப்பதியிலே நித்யவாஸம் செய்தருளிக் கொண்டு, நாள்தோறும், “ கோலமாமணியாரமும் முத்துத்தாமமும் முடிவில்லதோரெழில் நீலமேனி ஐயோ ! நிறை கொண்டதென்னெஞ்சினையே ” என்கிறபடியே

virumbi varththikkum sthalamAna thiruvarangaththiruppathiyilE nithyavAsam seytharuLik koNdu, nALthORum, " kOlamAmaNiyAramum muththuththAmamum mudivillathOrezhil nI lamEni aiyO ! niRai koNtathennenjinaiyE " enkiRapatiyE

srI rangam is the residing place for all srI vaishnavAs. They may come from anywhere but this divya dEsam is the meeting point of all srI vaishnavas. All AzhwArs and AcharyAs from thondai nAdu went there. It is denoted as “ thennAdum vadanAdum thozha ninra thirunagaram”. thennAdu represents tamizh vEdam and vadanAdu represents samskritham. srI rangam is glorified by both.

namperumAl is described as the one who wears a beautiful gem-set garland and a necklace of pearls on his dark frame. thiruppAnAzhwAr says that His matchless beauty had stolen AzhwAr’s  heart!   

பெரியபெருமாள் திவ்ய மங்கள விக்ரஹத்திலே திருவுள்ளம் குடிபுகுந்து அத்தலைக்கு மங்களாசாஸநபரராய், திருக்கோபுரம், திருமதிள் திருமண்டபங்கள் திருமடைப்பள்ளி முதலான கைங்கர்யங்களும் நடப்பித்துக்கொண்டு

periyaperumAL divya mangaLa vikrahaththilE thiruvuLLam kutipukunthu aththalaikku mangaLAsAsanapararAy, thirukkOpuram, thirumathiL thirumaNtapangaL thirumataippaLLi muthalAna kaingaryangaLum natappiththukkoNtu,

AzhwAr’s heart had left him and went behind perumAl.

AzhwAr himself states this in thirunedunthAndagam as “seyvalavil en manamum kannum Odi emperumAn thiruvadikkIzh Anaya”. Thus AzhwAr was staying in srI rangam and was doing mangalAsAsanam to namperumAl on one hand and also kAyika kaingkaryam like building the temple tower and the walls.

parAsara bhattar states this in srI rangarAja sthavam as

jitabAhya jina Adi maNipratimA

api vaidikayan iva rangapure |

maNimaNDapa vapagaNaan vidadhe

parakAlakavi: praNamemahi tAn ||

bhattar refers in this slOkam to the kaingkaryams done by  AzhwAr to build the tall ramparts (protective walls) and mandapams and sannidhis at srIrangam with the funds raised by the melting of the golden statue of buddhA from thiru nAgai. Thus AzhwAr had converted the a-vaidhika stuff to vaidhika by spending them on namperumAl kaingkaryam.

AzhwAr’s heart had left him and went behind perumAl.

                                                                                                                                                                                                                                                                                                                              
“ இருந்தமிழ் நூற்புலவன் மங்கையாளன்” என்கிறபடியே ஒருவராலும் கரை காணவொண்ணாத படியிருக்கிற த்ரமிட சாஸ்த்ரத்தைக் கரைகண்ட ஜ்ஞாநாதிக்யத்தையுடையராய், தமிழ்க் கவிகளுக்கெல்லாம் தலைவராய் ‘நாலு கவிப்பெருமாள்’ என்று திருநாமம் பெற்று;

" irunthamizh nURpulavan mangaiyALan" enkiRapatiyE oruvarAlum karai kANavoNNAtha patiyirukkiRa thramita sASthraththaik karaikaNta jgnAnAthikyaththaiyutaiyarAi, thamizhk kavikaLukkellAm thalaivarAi 'nAlu kavipperumAL' endru thirunAmam petru;

AzhwAr refers to himself as " irunthamizh nURpulavan mangaiyALan" . " irunthamizh nUl" or drAvida vEdam is thiruvAimozhi. A slOka from parAnkusa ashtakam is a pramAnam for this .  

vakulAbharanam vandhE jagadAbharanam munim |

yashruthEruththaram bhAgam chakrE drAvida bhAshayA ||

which means “ I worship that  nammAzhwAr who gave the vEdAs in drAvida bhAsha”.

Also, thirumangai AzhwAr is denoted as the leader of all thamizh poets. This is because of his name ‘nAlukavipperumAl’. AzhwAr has written the following for four kavIs:

                                     periya thirumozhi - visthAra kavi

                                     thirunedunthAndagam  - madhura kavi

                                     thiru-ezhukUtrirkkai – chitra kavi

   Asu kavi  is singing instantly without waiting for a moment. – orukuralAy pathigam in periya thirumozhi         

A special point to note in madal is that it has rhyming words like kArAr, sIrAr, ErAr etc.

Thamizh researchers have said that madal poems have been written even before AzhwAr but this type was first written by AzhwAr.

நம்மாழ்வார், பகவத் விஷய ப்ரவண்யாதிசயத்தாலே அருளிச்செய்த ஸ்ரீ ஸூக்திகளான, திருவிருத்தம் , திருவாசிரியம் , பெரியதிருவந்தாதி, திருவாய்மொழி என்கிற நாலு ப்ரபந்தங்களிலும் சப்த ரஸம் அர்த்த ரஸம் பாவரஸம் என்கிற ரஸ விசேஷங்களை எப்போதும் அநுபவித்துக் கொண்டு விசேஷமாக ஆழ்வார் திருவாய்மொழியைத் தலைக்கட்டினவளவிலே, “அந்தமில் பேரின்பம்” பெற்றவராகையாலே, அத்தை மிகவும் உகப்புடனே நித்யமாக   அநுஸந்தித்துக்கொண்டு போராநிற்க, நல்லடிக் காலத்திலே;

nammAzhvAr, bhagavath vishaya pravaNyAthisayaththAlE aruLichcheytha Sri SookthikaLAna, thiruviruththam thiruvAsiriyam periyathiruvanthAthi, thiruvAimozhi enkiRa nAlu prapanthangaLilum saptha raSam arththa raSam pAvaraSam enkiRa raSa visEshangaLai eppOthum anubhaviththuk koNdu visEshamAka AzhvAr thiruvAimozhiyaith thalaikkattinavaLavilE, "anthamil pErinpam" petravarAkaiyAlE, aththai mikavum ukapputanE nithyamAka   anuSanthiththukkoNtu pOrAniRka, nallatik kAlaththilE

Now periyavAchAn piLLai explains nammAzhwAr's glories. nammAzhwAr , influenced by emperumAn , gave us thiruviruththam, thiruvAsiriyam ,periyathiruvanthAthi, thiruvAimozhi each symbolizing one of the vEdas as follows:

                                 thiruviruththam - rig vEdam

                                 thiruvAsiriyam - yajur vEdam

                                 periya thiruvandhdhAdhi - atharvana vEdam    

                                 thiruvAimozhi - sAma vEdam

thiruvAimozhi has shabdha raSam ie. the words of thiruvAimozhi are beautiful, arththa raSam , the meaning and bhAvaraSam , the bhAvam or the feel of it is beauty. More than all these, the music of thiruvAimozhi is the best. madhurakavi AzhwAr states this as “pAvin innisai”.

AzhwAr got "anthamil pErinpam"  at the end of thiruvAimozhi .  So thirumangaiAzhwar was reciting this thiruvAimozhi and continued.

nammAzhwAr -
 krishna thrishnA thathvam

Let us continue in the next post.

adiyEn sudharsana rAmAnuja dAsan  

kaliyan aruL pAdu 4

srImathE ramAnujAya nama:

srImathE varavaramunayE nama:

 We had already finished  the first part  of  the second para of kaliyan aruL pAdu here. 
 Now the next few lines.

இவரை இதுநின்றும் எடுக்கவிரகு பார்த்து, இவருக்கு விஷயங்களிலுண்டான  ரஸிகத்வமே பற்றாசாகத் தன்னழகையும், ஸர்வார்த்த ப்ரகாசகமான திருமந்த்ரத்தையும் ஸௌசீல்யாதி குணாதிக்யத்தையும் திருமந்த்ரார்த்தத்துக்கு    எல்லை நிலமான திருப்பதிகளையும் காட்டிக் கொடுக்கக்கண்ட இவரும் ஹ்ருஷ்டராய், இவர் “வாடினேன் வாடி” என்று தொடங்கி உகந்தருளிய நிலங்கள் தானே ஆச்ரயணீயமென்று நினைத்து  “ ஆத்யம் ஸ்வயம் வ்யக்தமிதம் விமாநம் ரங்கம் ஸம்ஜ்ஞிகம்” என்கிறபடியே பகவதர்ச்சாவதார ஸ்தலங்களுக்கெல்லாம் ப்ரதாநமாய் “ அற்ற பற்றர் சுற்றி வாழும் அந்தணீரரங்கம்” என்று சொல்லுகிறபடியே பாகவத கோஷ்டிக் கெல்லாம்

ivarai idhuNinRum edukkaviragu pArththu, ivarukku vishayanGgaLilunNdAna  rasikathvamE paRRAchAkath thannazhakaiyum, sarvArththa prakAchakamAna thirumaNthraththaiyum sauchIlyAthi gunNAthikyaththaiyum thirumaNdhthrArththaththukku  ellai NilamAna thiruppathikaLaiyum kAttik kodukkakkanNda ivarum hrushtarAy, ivar “vAdinEn vAdi” enRu thodanGgi ukaNdharuLiya NilanGkaL thAnE AchrayanNIyamenRu Ninaiththu  “ Adhyam svayam vyakthamitham vimANam ranGkam samjnYikam” enkiRapadiyE bagavatharchchAvathAra sthalanGkaLukkellAm prathANamAy “ aRRa paRRar chuRRi vAzhum aNthanNIraranGkam” enRu chollukiRapadiyE bAkavatha kOshtik kellAm

ivarai idhuNinRum edukkaviragu pArththu,

இவரை இதுநின்றும் எடுக்கவிரகு பார்த்து

emperumAn was looking for a way to reform AzhwAr and found out a way.

இவருக்கு விஷயங்களிலுண்டான  ரஸிகத்வமே பற்றாசாகத் தன்னழகையும், ஸர்வார்த்த ப்ரகாசகமான திருமந்த்ரத்தையும் ஸௌசீல்யாதி குணாதிக்யத்தையும் திருமந்த்த்ரார்த்தத்துக்கு  எல்லை நிலமான திருப்பதிகளையும் காட்டிக் கொடுக்கக்கண்ட இவரும் ஹ்ருஷ்டராய்

ivarukku vishayanGgaLilunNdAna  rasikathvamE paRRAchAkath thannazhakaiyum, sarvArththa prakAchakamAna thirumaNthraththaiyum sauchIlyAthi gunNAthikyaththaiyum thirumaNdhthrArththaththukku  ellai NilamAna thiruppathikaLaiyum kAttik kodukkakkanNda ivarum hrushtarAy

emperumAn thinks of a way to reform AzhwAr and concludes that he cannot be reformed with sAstrAs  but He  finds that AzhwAr  has a kind of attraction towards beauty ( azhwar describes the beauty of the ladies he was interested till then here “ vERkaNAr - 1.1.4” meaning ladies with eyes similar to that of a spear ) and decides to show his eternal beauty (nithya) and reform him  unlike those azhwar was interested till then(anithya), his sowseelya, and also reveals the enlightening thirumanthram to him and emperumAn also shows all archAvathAra divya dEsams. AzhwAr is then diverted to the dhivyadhEsams which gives him full anubhavam.

emperumAn shows His divine beauty to AzhwAr

இவர் “வாடினேன் வாடி” என்று தொடங்கி உகந்தருளிய நிலங்கள் தானே ஆச்ரயணீயமென்று நினைத்து,

 ivar “vAdinEn vAdi” enRu thodanGgi ukaNdharuLiya NilanGkaL thAnE AchrayanNIyamenRu Ninaiththu

AzhwAr started his first pAsuram with vAdinaen which shows that how much AzhwAr had destroyed his Athma swarUpam. ukaNdharuLiya dEsangal are those where perumAl wishes to reside. According to AzhwAr, archavathAram is the only way for Achrayanam for us as seen earlier.

“ ஆத்யம் ஸ்வயம் வ்யக்தமிதம் விமாநம் ரங்கம் ஸம்ஜ்ஞிகம்” என்கிறபடியே பகவதர்ச்சாவதார ஸ்தலங்களுக்கெல்லாம் ப்ரதாநமாய் “அற்ற பற்றர் சுற்றி வாழும் அந்தணீரரங்கம்” என்று சொல்லுகிறபடியே பாகவத கோஷ்டிக் கெல்லாம்

“ Adhyam svayam vyakthamitham vimANam ranGkam samjnYikam” enkiRapadiyE bagavatharchchAvathAra sthalanGkaLukkellAm prathANamAy “ aRRa paRRar chuRRi vAzhum aNthanNIraranGkam” enRu chollukiRapadiyE bAkavatha kOshtik kellAm

srI rangam is one of  eight swayam vyaktha kshEtrams along with thiruvEnkatam, srI mUshnam,vAnamAmalai, sAlagrAmam, badri,and naimisAranyam and  pushkaram.The following shlokam from the purAnAs declares them as mOksha-pradhatha divya dEsams.(But according to our srI vaishnava sampradhAyam, rAmAnuja sambandham and AcharyA abhimAnam is the only way for mOksham. This is for maharishis and yOgIs.)

srIrangam vEnkatAdrischa srImUshnam totAparvatam
salagrAmam pushkaramcha nAranarayanAshramam
naimisham chEthi mE sthananyasou mukthi pradhAnivai

srIrangam is the root of all the divyadEsams . Even after sarrumurai, we say"srIman srIranga sriyam anubhadhravam anudhinam samvarddhayA" and "aranganagar vAzha". This doesn’t mean that all other divyadEsams should not flourish. If srIrangam flourishes, all the others will flourish.srI rangam is the place for all bhAgavathAs . kulasEkara AzhwAr says this as “ aRRa paRRar chuRRi vAzhum aNthanNIraranGkam”.

 aRRa paRRar suRRi vAzhum andhanIraranganagarappan

                                                     

Thus we have finished first two paras of kaliyan aruL pAdu.